Öyle çok kanıyor ki içim,
Dökemediklerim kağıtlardan taşıyor.
Roman oluyor.
Orman oluyor.
Tüm ağaçları ateşe verip de kurtulmak var şimdi...
Bir de sen varsın.
Gülüşün, kokun, sesin...
En çok bana güldüğünde
En çok benim adımı söylediğinde güzelsin.
Senin en güzel halin
"Ben" halin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder